Sinema TV mezunları, umutsuz. İş bulamıyorlar. Setlerde çalışabilenler de çalışma koşulları nedeniyle isyan ediyor. Gaziantep Üniversitesi Sinema Televizyon Bölümü öğrencisi 4 genç, Cumhuriyet’in sorularını yanıtladı. Ersen Akbacak, 7 ay aradıktan sonra bir dizinin setinde iş buldu. Çok mutluydu. Sette çalışmak zor olsa da, ‘acemi’ olduğu için katlanıyordu. Beklenmedik bir anda dizisi reyting kurbanı oldu. Akbacak da şimdi rotayı Avrupa’ya çevirdi: “Sektörde çalışmak kesinlikle sabır istiyor. Uzun çalışma saatleri, soğuk geceler, parayı zamanında almayışım gelecek için beni çok düşündürüyordu. Yapımcılar sezon ortasında diziyi bitirdi. Bir aydır yine işsizim. Böyle giderse hiçbir çalışanın ‘yarın işsiz kalır mıyım?’ kaygısı dinmez. Sanata Avrupa’da değer veriliyor. Emeğin karşılığı orada alınıyor. Sinema TV okuyan arkadaşlara söylüyorum. Sizleri hayal kırıklığına uğratacak bir hayat bekliyor.”
‘Çıldırmak üzereyim’
Emre Duman da uzun süredir iş arıyor ama bulamıyor. Mezun olur olmaz Avrupa’ya gitmek istiyor. Duman, “Gerçekten bu ülkede insan olduğumu unuttum. Hayalini kurduğum hiçbir şeyi başaramadım. Türkiye’nin dış politikaları yüzünden hayatımın geri kalanını burada geçirme ihtimali beni gerçekten çıldırma noktasına getiriyor. Çünkü ifade özgürlüğü yok, iş yok. Bilerek ve isteyerek insanlar geriye gitmek istiyor. Buna karşı hiçbir şey yapamıyorum. Kendimi güvende hissetmiyorum. Avrupa’ya insan olduğunu hatırlamak için gitmek istiyorum. Gelecek planım Ortadoğu’dan olabildiğince uzaklaşmak. Bir iş bulup kimsenin huzurunu kaçırmadan yaşayıp ölebileceğim bir iş” diyor.
‘Gideceğim…’
Ökten Ökten, mezun olmadan bir yıl önce İstanbul’a gelip iş aramaya başlamış. Ya ret cevabı almış ya da geçimini sağlacak rakamın çok altında para teklifiyle karşılaşmış. Sektörü yönetenlerin yeni gelenlere üstten baktığını söylüyor. “Bizlerle muhatap olmuyorlar. Kibirliler” diyor. Sektörde iyi bir kariyer yapma inancını yitirdiğini anlatarak, devam ediyor: “Bu sistemin parçası olmayacağım. Pes ettim. Şartların daha insani olduğu ülkelere gideceğim. Türkiye’nin politik durumundan dolayı Fransa vizesi başvurum reddedildi. Tekrar deneyecem. Hayallerim tabii ki var ama plan yapmıyorum.”
‘Bize yer yok’
Veysel Acar, üniversite ikinci sınıftan beri iş arıyor. İstanbul’da ücretsiz stajın şart koşulduğunu söylüyor. Ekonomik durumu izin vermediği için Gaziantep’e geri dönmüş. “Her yerde olduğu gibi televizyon ve sinema sektörlerinde de kadrolaşma var. Ve biz bu sistem içinde kendimize yer bulamıyoruz. Dizi setlerinde çalışmayı hiç düşünmedim. Çünkü günde 18 saat çalışmak kolay bir iş değil. Setlerde köle gibi çalışılıyor” diyor. Acar, ablası sayesinde bir yıldır Almanya’da. Avrupa’da sinema alanında bir şeyler yapmak isteyenlere destek verildiğini anlatıyor: “Herkes gibi benim de anlatacak hikâyelerim var. Bunların gerçekleşmesi için çabalıyorum.”
Yorumlar